Blog

Ümraniye escort kalabalığı, gündüzleri insanı içine çeken, geceleri ise yalnızlığını yüzüne vuran bir ağırlık taşırdı. Selin, bu kalabalığın içinde görünmez olmayı öğrenmişti. Yirmi üç yaşındaydı ama hayat ona, sanki yıllardır hiç durmadan yük bindirmişti. Sabahın götten erken saatlerinde eve dönerken, sokaklardan yükselen simit kokusu ile kendi yorgunluğunu aynı anda hissederdi. Şehir uyanırken, o uyumaya çalışırdı.

Selin’in kaldığı ev, eski bir apartmanın üçüncü katındaydı. Duvarları nemli, penceresi genç çıtır sokağa bakan küçük bir odası vardı. Odada bir yatak, bir masa ve geçmişten kalan birkaç fotoğraf dururdu. Fotoğraflarda gülümseyen bir kız vardı; o kızın kendisi olduğuna bazen inanamazdı. Ümraniye escort geldiğinde başka bir hayatı olacağını düşünmüştü. İş bulacak, ayakta duracak, kimseye muhtaç olmayacaktı. Ama hayat, planlara aldırmadan ilerliyordu.

Geçmişini kimseye anlatmazdı. Ailesiyle yaşadığı kırgınlıklar, yarım kalan hayaller ve üst üste gelen yanlış kararlar, onu bu noktaya sürüklemişti. En zor milf olan ise insanların bakışlarıydı. Kimi zaman alaycı, kimi zaman yok sayan… Selin, bu bakışların arasında kendini savunmasız hissederdi. Ama ayakta kalmak zorundaydı. Kirasını ödemeli, karnını doyurmalıydı.

Bazen geceleri Ümraniye vip escort sokaklarında yürürken durur, vitrin camlarına yansıyan yüzüne bakardı. “Bu ben miyim?” diye sorardı kendine. Cevabı her seferinde biraz daha sessizleşirdi. Yorgunluk sadece bedeninde değil, ruhundaydı. En çok da umut kelimesini düşünürken zorlanırdı. Umut, sanki ona ait olmayan bir şeydi.

Bir gün, beklemediği bir anda hayatına küçük bir değişiklik girdi. Yakın bir kafede temizlik işi arandığını gördü. Cesaretini toplayıp sordu. Kimse geçmişini sormadı, kimse yargılamadı. Sadece işe ihtiyacı olup olmadığıyla ilgilendiler. O gün eve dönerken, ilk kez yükü biraz hafiflemiş gibi hissetti.

Selin için her şey bir anda düzelmedi. Geceleri hâlâ zorlanıyor, bazen eski hayatının ağırlığı omuzlarına çöküyordu. Ama artık gündüzleri bir amacı vardı. Çalışmak, düzenli bir hayat kurmak, belki bir gün bu sayfayı tamamen kapatmak istiyordu.

Şile escort sularını her sabah maviye boyayan o dalgalar, Elvan için hep aynı duyguyu taşırdı: hem huzur, hem de acı. Yirmi iki yaşındaki genç kadın, sahilin soğuk taşlarına oturup denizi izlerken içindeki fırtınayı susturmaya çalışıyordu. Yaşamının ağır yükü omuzlarına çökmüş, gençliğinin kırılganlığı yıllar içinde sertleşmişti. Şile escort gelişinin üzerinden yalnızca altı ay geçmişti ama sanki yıllardır burada, rüzgârın savurduğu bir kum tanesi gibi savruluyordu.

Elvan’ın hayatı hiçbir zaman kolay olmamıştı. İstanbul’un arka sokaklarında büyümüş, ailesinden sevgi yerine kavga görmüş, okulunu yarıda bırakmak zorunda kalmıştı. Genç yaşında üst üste gelen çaresizlikler onu ateşli istemediği bir hayata itmişti. Ücretini dahi doğru düzgün alamadığı, kimi zaman tehdit edildiği, kimi zaman korkuyla uyuduğu bir hayatın içine sıkışmıştı. Bu nedenle İstanbul’un merkezinden uzaklaşıp Şile escort gelmek, ona göre bir kaçış değil; belki de yeniden başlama ihtimaliydi.

Fakat yaşam mücadelesi burada da peşini bırakmamıştı. Borçları hâlâ duruyordu, kalacak yeri sınırlıydı ve yaptığı işten kopmak istediğinde karşılaştığı baskılar onu tedirgin ediyordu. Şile vip escort yüzüne acıyan değil, anlayan bakışlar görüyordu.

Bir akşam sahilde otururken yaşlı bir kadın ona yaklaşmıştı. Esnaf Hacer teyze… Sahilde küçük bir çay bahçesi işletiyordu. Elvan’ın yorgun yüzünü görünce, sebebini kondom sormadan sadece bir bardak çay uzatmıştı. “Üşürsün kızım, iç ısınırsın,” dedi. O küçücük cümle, Elvan’ın uzun zamandır hissetmediği bir şeyi hatırlatmıştı: birinin ona insan gibi yaklaşması.

Sonraki haftalarda Elvan, Hacer teyzenin çay bahçesine sık sık uğramaya başladı. Aralarında sert seven sessiz bir bağ oluşmuştu. Bir gün Hacer teyze, “Gel, iki tepsi taşı da bana yardım et,” dedi. Elvan şaşırdı. Çünkü o an ilk kez biri ona güvenmişti. O küçük yardım teklifinin ardından Elvan, çay bahçesinde zaman zaman çalışmaya başladı. Bu bir iş değildi aslında, daha çok nefes alma fırsatıydı.

Şile escort sabahları her zaman aynıydı: denizden yükselen tuzlu hava, kayalara çarpan dalgaların ağır sesi ve martıların uzaklardan gelen çığlıkları. Ama Elif için bu manzara sadece bir fondu; hayatının ağırlığını hafifletemeyen bir fon… Yirmi beş yaşındaki genç kadın, Şile vip escort yumuşak görünümünün altında aslında ne kadar acımasız bir hayata sahip olabileceğini iyi biliyordu.

Elif çocukluğunda büyük hayaller kurmuştu. Lise boyunca sınıf birincisiydi, öğretmen olmak istiyordu. Ancak babasının iflası ve ardından gelen hastalığı, ailesi için kâbusun başlangıcı oldu. Üniversiteye hazırlanırken milf hem okuyor hem de çalışıyordu ama bir gün annesi “Bu evi döndüremiyoruz kızım” dediğinde Elif’in tüm planları altüst oldu. Ailesine yardım etmek için okuldan ayrıldı. Kısa süre sonra babası vefat edince Elif İstanbul’a gelmeye karar verdi.

Büyük Dalga Seven

İstanbul’da iş bulmanın, hele ki yalnız ve genç bir kadınsan, ne kadar zor olduğunu ilk ayda anladı. İlçeden ilçeye dolaştı, temizlikten garsonluğa dar amcıklı pek çok iş denedi ama parasızlık, himayesizlik ve çaresizlik onu yavaş yavaş görünmez zincirlerle sarmaya başladı. Bir gün tanıştığı kişiler eline “kolay para” diye sundukları ama ruhunu yıpratacak bir hayatı gösterdiler. Kimsenin bilmediği, kimsenin anlamadığı bu karanlığa, mecbur kaldığı için adım attı.

Geceleri Şile escort tenha sokaklarında yürürken güneş doğmadan önce birkaç dakika için sahile giderdi. Kumların üzerinde oturup, “Ben buraya ait değilim,” diye fısıldardı. Ama başka gidecek yeri yoktu.

Bir gün sahilde otururken karşısına, oltasını denize atmış yaşlı bir adam çıktı. Adı Rafet’ti. Onun yüzünde yılların çizdiği izler vardı ama bakışlarında tuhaf bir sıcaklık bulunuyordu. Elif’e yanaşıp, “Tarifin yok kızım, yüzünde çok yorgunluk var,” dediğinde Elif irkildi. Alışkındı insanların onu anlamadan yargılamasına ama bu adam yargılamıyordu.

Rafet amca, Elif’in kim olduğunu veya ne yaptığını sormadan konuşmaya başladı. Balıkçılık, deniz, hayatın iniş çıkışları… Elif yıllardır kimseyle bu kadar sakin sohbet etmemişti. O gün sadece dinledi. Ertesi gün de gitti. Bir sonraki gün de… Rafet amca ona gidip Şile’deki kadın destek merkezlerini anlattı.

Kartal escort geceleri, bazı insanlar için denizin dingin sesinden ibaretti; ama Zehra için bambaşka bir anlam taşıyordu. Yirmi üç yaşındaki genç kadın, kaldırım taşlarına vuran sarı ışıkların altında yürürken, her adımında geçmişinin ağırlığını taşıyor gibiydi. Sokakların soğuğu ona dokunmuyordu artık; asıl üşüten şey, insanların bakışlarında saklı yargılardı.

Zehra’nın hikâyesi, çoğu insanın aklına geldiği kadar basit değildi. Hayat onu bu yola tek bir gecede sürüklememişti. Anadolu’dan İstanbul’a gelişleri, babasının işsiz kalışı, evde bitmeyen tartışmalar, ardından annesinin hastalığı… Hepsi birleşip genç kızın omuzlarına yaşından büyük yükler bindirmişti. Hayat ona seçenek sunmamıştı; o da şartların açtığı en dar koridordan yürümüş, sonunda kendini Kartal escort ara sokaklarında bulmuştu.

Her gece olduğu gibi, bu gece de adımlarını sahile doğru sürükledi. Kartal escort İskelesi’nin yanındaki banka oturdu. Denizin kokusu, yüzüne çarpan rüzgâr, onu bir anlığına da olsa bulunduğu hayattan uzaklaştırıyordu.

Zehra’nın en büyük hayali kaçmak değildi aslında; özgürce yaşayabileceği bir sabaha uyanmaktı. Ama sabahlar, onun için hep yorgun, kirli ve belirsizdi. Güneş doğduğunda diğer herkes yeni bir başlangıca hazırlanırken, Zehra sadece yorgunluğunu saklamaya çalışırdı.

İçeride çalışan orta yaşlı kadın kapıyı aralayıp ona baktı. “Üşümüşsün, gel biraz otur,” dedi. Bu cümle Zehra’nın uzun zamandır duymadığı bir şefkatti. Kadının ona uzattığı çay bardağı, belki de hayatında ilk kez yabancı birinden aldığı gerçek bir iyilikti.

Kadın, Zehra’nın hikâyesini yargılamadan dinledi. “Hayat bazen insanları yanlış yollara iter,” dedi sonunda. “Ama yol yanlış diye geri dönemeyeceğin anlamına gelmez.” Bu sözler, Zehra’nın içine yıllardır hissetmediği bir sıcaklık bıraktı.

Şile escort taş sokakları sabahın erken saatlerinde her zaman biraz hüzünlü olurdu. 24 yaşındaki Merve için bu hüzün neredeyse günlük bir misafirdi. İstanbul’un kalabalığında kendini kaybettikten sonra Şile escort kaçmış, burada daha sakin bir hayat kurabileceğini ummuştu. Hayatta kalmak için istemeden sürüklendiği meslek, hem onu toplumdan hem de kendinden uzaklaştırmıştı. Şile’ye gelişi, bir kaçıştan çok bir yeniden başlama çabasıydı.

Her sabah güneş doğarken sahile gidip oturur, dalgaların ritmine kulak verirdi. Dalgalar her gelişinde kıyıya umut getirir gibi görünürdü. “Hayatım bir gün düzene girer mi?” diye düşünürdü. Fırtınalı geçmişi, omuzlarına kondom ağır bir yük gibi çökmüş olsa da içindeki küçük bir parça hâlâ direniyordu.

Merve, Şile escort derme çatma bir apart odasında kalıyordu. Odanın duvarları nemli, penceresi eskiydi. Ama en azından sessizdi. Sessizlik ona düşünme fırsatı veriyor, bu fırsat zaman zaman canını yaksa da kendini bulması için gerekli olduğunu biliyordu. Geceleri çoğu seksi zaman uyuyamaz, karanlıkla birlikte gelen anıları bastırmak için tavanı izlerdi. Yine de sabah olduğunda kendine, “Bugün daha iyi olacak,” diye fısıldardı.

Bir gün sahilde yürürken, yaşlı bir kadının tezgâh açmakta zorlandığını gördü. Yardım etmek için koştu. Kadın şaşkın bir gülümsemeyle teşekkür etti. Adının Nurten olduğunu söyledi. Merve’nin yardım etme isteği, Nurten teyzenin dikkatini çekmişti. “İstersen bazen tezgâhıma ateşli yardım edebilirsin,” dedi kadın. Bu cümle Merve’nin içinde uzun süredir hissetmediği bir sıcaklık uyandırdı. Birinin ona güvenmesi, onunla normal bir insan gibi konuşması… bu his çok uzak geliyordu.

Sonraki günlerde Merve sık sık Nurten teyzenin yanına uğradı. Birlikte el işi bileklikler yapıyor, tezgâhta müşterilere gülümsüyorlardı. Merve kendini uzun zamandır ilk kez bir işe yarıyormuş gibi hissediyordu. İnsanlarla konuşurken eskisi kadar çekinmiyor, içindeki kabuk yavaş yavaş çatlıyordu.

Ümraniye escort dar sokaklarından birinde, yorgun adımlarla yürüyen genç kadın, çantasını omzundan düşmemesi için sıkıca tutuyordu. Adı Elif’ti. Henüz yirmi bir yaşında olmasına rağmen, hayat ona pek çok acıyı erken tattırmıştı. Çocukluğundan beri türlü sıkıntılarla boğuşmuş, hayata tutunmayı tek başına öğrenmek zorunda kalmıştı.

Elif, liseyi bitiremeden çalışmak zorunda kalmıştı. Evdeki yük yavaş yavaş onun üzerine sert binmişti. Bir süre bir tekstil atölyesinde çalıştı; uzun saatler, düşük maaş, sürekli baskı… Elif ne kadar çabalarsa çabalasın, bir türlü yetişemiyordu. Sonunda çalıştığı atölye kapanınca işsiz kaldı ve hayat daha da zorlaştı.

Günlerce iş aradı. Her mülakatta aynı sözleri duymaktan yorulmuştu: “Deneyimin yok”, “Personel alımı durduruldu”, “Seni ararız.” Cebindeki son paralar tükenmeye başladığında, içindeki çaresizlik büyüdü. Ev sahibinin götten seven sürekli kapıya dayanması, annesinin artan sağlık masrafları, üstüne üstlük işsizlik… Hepsi onu köşeye sıkıştırıyordu.

Tam o dönemde, yanlış insanlarla tanıştı. Ona kolay para kazanabileceğini, geceleri çalışarak borçlarını kapatabileceğini söylediler. Sonunda istemeden de olsa hayat kadınlığına sürüklendi.

Her gece Ümraniye vip escort soğuk kaldırımlarında yürürken aynı şeyi hissediyordu: derin bir yalnızlık. İnsanların hızlı adımlarla yanından geçişi, arabaların hızla uzaklaşması, kimsenin onu fark etmeyişi… Elif, kendisinin sadece bir gölge olduğunu düşünmeye başlamıştı. Yaptığı iş onu her gün biraz daha yıpratıyor, insanlara olan güvenini azaltıyordu.

Ümraniye escort kalabalığı sabahın ilk ışıklarıyla bile hiç eksilmezdi. İnsanlar işe yetişmek, çocuklarını okula bırakmak ya da kendi koşuşturmacalarının anal peşine düşmek için sokakları doldururdu.

Mira daha yirmi iki yaşındaydı ama hayat sanki onun sırtına yılların yükünü bindirmişti. Ailesiyle yaşadığı sorunlar onu erken yaşta kendi başına sert seven bırakmış, bir süre sonra da geçimini sağlamak için istemediği bir hayata sürüklenmişti. Fakat yine de ayakta durmayı başarıyordu. Çünkü başka çaresi yoktu.

O gün Mira sabah erken saatlerde Ihlamurkuyu tarafındaki küçük, eski bir apartmanın götten merdivenlerinden ağır adımlarla indi. Gecenin yorgunluğu hâlâ üzerinde, gözlerinde derin bir uykusuzluk izi vardı. Ama cebindeki üç beş kuruşla annesine göndereceği ilaç parasını hesaplayarak yürümek zorundaydı.

Sokağın köşesindeki simitçiden yanık kokusu yükseliyordu. Karnı açtı ama alışmıştı—çoğu sabah aç başlardı güne. Simitçinin önünden geçerken onunla aynı yaşlarda bir genç kızın neşeyle simit aldığına gözleri takıldı. O an boğazında düğümlenen his, nefesini bile zorlaştırdı.

Mira’nın hayatında en çok özlediği şey, sıradanlığı yaşayabilmekti.

Gün içinde Ümraniye escort Çarşı’nın kalabalığında ilerlerken bir bankın kenarında oturan yaşlı bir kadın dikkatini çekti. Kadın nefes nefese kalmış, yardım arar gibi etrafına bakıyordu. Mira hiç düşünmeden yanına koştu.

Kartal escort martı sesleri bile sanki yorgundu o akşam. Sahil boyunca uzanan taş yol, gündüz insanların neşeli adımlarını taşırken gece olduğunda yalnızca ağır hikâyelerin gölgesini taşıyordu. Yirmi bir yaşındaki Sedef, o gece yine aynı yoldan yürüyordu. Adımları yavaş, bakışları dalgındı. Rüzgâr saçlarını çekiştiriyor, üzerinden eksik olmayan soğuk sızısı bedenine işliyordu.

Sedef İstanbul’a geldiğinde tek bir hayali vardı: kendi ayakları üzerinde durmak. Aile evinden kaçması gerektiğini düşündüğü gün, geriye dönüp sert baktığında artık bir dönüş yolu olmadığını anlamıştı. Kısa süre bir tekstil atölyesinde çalışmış, ama uzun mesaileri kaldıramayıp işten çıkarılmıştı. Sonrasında para kazanmak için ne yapsa olmadı; iş bulamıyor, borçlar büyüyor, kirayı bile ödeyemez hâle geliyordu. Sonunda, kendisine “kolay para” vadiyle yaklaşan insanlar tarafından bugün içinde bulunduğu hayata itilmişti.

Sedef hiçbir zaman bu hayatı kabullenmedi. Her gece ayakları onu aynı yerlere kondom götürse de, kalbi başka bir hayatı özlüyordu. Kendine ait bir oda, düzenli bir iş, kimsenin dokunmadığı bir yalnızlık… Bunların hepsini bir hayalden ibaret sanıyordu artık.

Bu gece sahile indiğinde içi daha da ağırdı. Hava kapalıydı, sanki gökyüzü bile onunla birlikte dertleniyor gibiydi. Banklardan birine oturdu. Uzakta Kartal escort İskelesi’nin ışıkları titreşiyor, vapurların sesi dalgaların arasında kayboluyordu. Sedef dizlerini kendine çekti. “Kaç yıl oldu?” diye düşündü.

Kartal escort rüzgârlı gecelerinde denizin kokusu sokaklara karışır, sahil yolunu dolduran uğultu insanların içindeki sessizlikle çarpışırdı. Yirmi yaşındaki Sude için bu sokaklar hem sığınak hem de çıkmazdı. Her gün evli aynı kaldırım taşlarında yürür, aynı soğuk duvarların gölgesinden geçer ve yine aynı karanlığa karışırdı. Kaderi sanki Kartal escort gece ışıkları gibi titrek, soluk ve kırılgandı.

Sude, hayat kadını olarak yaşamak zorunda kalmış genç bir kadındı. Bu hayatı seçmemişti; seçeneksizliğin ağırlığı onu bu yola itmişti. Evden kaçmak zorunda kaldığı gece, cebinde yalnızca otobüs bileti alacak vip kadar para, kalbinde ise derin bir korku vardı. Ancak büyük şehir, kucak açmak yerine onu soğuk bir rüzgâr gibi itmişti.

Bir süre çalışacak bir yer aradı, ancak tecrübesizliği ve gençliği kimsenin güvenini kazanmasına yetmedi. İşte o dünya, onun gençliğini sessizce kemiriyordu.

O gece Kartal sahilinde rüzgâr daha sert esiyordu. Sude montunun yakasını kaldırıp kendini korumaya çalıştı. Dalgaların kıyıya çarpan sesi, içindeki fırtınayı susturmaya yetmiyordu. Bir banka oturdu, ayaklarını karnına çekti, gökyüzündeki bulutlara baktı.
“Ben ne zaman bu kadar yoruldum?” diye düşündü.

O anda yanına bir kadın yaklaştı. Üzerinde koyu renk bir palto ve elinde bir termos vardı.
— “Gece soğuk, çay ister misin?” dedi yumuşak bir sesle.